De klachten bij coeliakie lopen erg uiteen: van buikpijn tot diarree of obstipatie en van spugen tot moeheid, bloedarmoede en wondjes in de mond (aften). Coeliakie kan ook een groeiachterstand veroorzaken.
Gelukkig kan coeliakie goed worden behandeld met een (levenslang) glutenvrije dieet, waarna de klachten en symptomen verdwijnen en de darm herstelt.
Hoe eerder coeliakie wordt opgespoord, hoe beter de gevolgen ervan, zoals buikpijn, diarree of een groeiachterstand, voorkomen kunnen worden. Als je als moeder of vader coeliakie hebt, is de kans dat je kind coeliakie krijgt 10%. In dat geval of bij klachten die duiden op coeliakie, kun je laten onderzoeken. Maak hiervoor eerst een afspraak bij de huisarts.
Uit onderzoek blijkt dat het wel of niet geven van gluten aan baby’s niet van invloed is op het ontstaan van coeliakie. Met andere woorden: er is niets wat je kunt doen om het risico op het ontwikkelen van coeliakie bij je kindje te verkleinen.
Borstvoeding is voor baby's gezonder dan flesvoeding. Dat geldt ook voor moeders met coeliakie die een glutenvrij dieet volgen. De melk van moeders met coeliakie is niet veel anders van samenstelling dan die van moeders zonder coeliakie. De borstvoeding beïnvloedt niet de kans op coeliakie: baby’s die borstvoeding krijgen, ontwikkelen net zo vaak coeliakie als baby’s die flesvoeding krijgen, zo blijkt uit onderzoek.
Als je als moeder met coeliakie per ongeluk gluten hebt gegeten, geef je via de moedermelk onvoldoende glutenbestanddelen door om een immuunreactie op te wekken. Ook antistoffen die mogelijk door worden gegeven, veroorzaken geen reactie van het immuunsysteem van je kindje. Borstvoeding geven vergroot de kans op coeliakie dus niet, ook niet na het per ongeluk binnenkrijgen van gluten.
De huidige richtlijn van de Jeugd Gezondheidszorg (de consultatiebureaus) is dat je tussen de leeftijd van 4 en 6 maanden start met de introductie van vaste voeding, waaronder gluten. Het idee is dat je kleine hoeveelheden gluten geeft ter introductie, bijv. een broodkorst of soepstengel om op te sabbelen of een klein beetje granenpap.
Introductie van gluten voor de vierde maand in het eerste levensjaar van een kind wordt afgeraden. Gluten kan aan baby- en peutervoeding worden toegevoegd op enig moment tussen de vierde en de twaalfde maand. Dit geldt zowel voor kinderen met een hoog risico, die eerstegraads familieleden hebben met coeliakie, als voor kinderen zonder hoog risico.
Introductie van gluten na de leeftijd van een jaar kan de start van coeliakie vertragen, maar het beïnvloedt niet de uiteindelijke kans op coeliakie. Grote hoeveelheden gluten dienen in de eerste weken na de introductie wel te worden vermeden, hoewel een ‘optimale hoeveelheid’ niet is vastgesteld.
Baby’s die volledige borstvoeding krijgen kunnen nog geen coeliakie ontwikkelen. Coeliakie kan pas ontstaan als een baby een eerste granenpapje krijgt of een eerste broodkorst. Als de moeder gluten eet, wordt de gluten door haar hele spijsverteringsproces in het maag-darmstelsel verwerkt tot kleine aminozuren. Het lichaam is vervolgens niet in staat om van deze losse aminozuren weer hele gluteneiwitten te maken, laat staan dat het in de borstvoeding terechtkomt. Eventuele resten gluten in de borstvoeding zijn niet herkenbaar door het immuunsysteem van de baby als glutenpeptiden.
